Schoollopen op het Onze-Lieve-Vrouwecollege is niet vrijblijvend; het gaat in je kleren zitten, je krijgt het er niet meer uit. Je staat ermee op en je gaat er mee slapen. Je hebt het te pakken. Wat precies? Wel, wij trachten dàt blijvende gestalte te geven voor de 135-tal generaties leerlingen die bij ons (sinds 1875) afgestudeerd zijn.
– Vele pedagogen, niet slechts “leerkrachten”, van het OLVCollege zijn begaan met “hun” leerlingen en niet alleen zolang ze onder hun verantwoordelijkheid vertoeven; de “cura personalis” (zorg en bezorgdheid voor de ganse persoon van elke individuele leerling) strekt zich uit ver buiten de collegemuren. Wat zijn ze geworden, onze leerlingen? Wat doen ze? Zijn we in onze opzet geslaagd? Via onze vereniging blijven ze in contact met een heel aantal onder hen.
– Ook de oud-leerlingen onderling hebben soms nood aan steun, raad, een herinnering aan een écht gemeenschapsgevoel, de kameraadschap van weleer, al wat ze samen gedeeld hebben. De oud-leerlingenvereniging is een platform om ontmoetingen te bevorderen tussen haar oud-leerlingen onderling.
– Ten derde biedt onze vereniging de kans aan elke alumnus/-a om voeling te houden met zijn/haar geliefd college en op de hoogte te blijven van het reilen en zeilen van het collegeleven. Zij worden tevens uitgenodigd om actief mee te denken over het schoolzijn in de 21ste eeuw, de manier waarop ze volgens hen de nieuwe uitdagingen moet aangaan en hoe zijzelf in hun beroeps- en gezinsleven gestalte kunnen geven aan de waarden en inspiratie die hun opleiding hebben geschraagd.
Netwerking
Onze eerste bestaansreden is de netwerking; dit typisch jezuïetenbegrip gaat ervan uit dat 1 + 1 = 3. Laat de juiste mensen, liefst vanuit dezelfde inspiratie, met elkaar in contact treden en hun creativiteit overstijgt henzelf.
Plaatselijk
Onze alumnivereniging “faciliteert” de onderlinge contacten tussen mensen die een deel van hun leven gemeenschappelijk hebben, op dezelfde schoolbanken, met dezelfde leerkrachten, dezelfde prefect, maar vooral met dezelfde normen, eisen, waarden en die in dezelfde “geest” delen. Dat zijn geen verwaarloosbare voordelen bij het zoeken naar gemeenschappelijke belangen. Je begrijpt elkaar “met een half woord”.
Regionaal
Het Onze-Lieve-Vrouwecollege van Antwerpen maakt deel uit van een netwerk van zeven Vlaamse jezuïetencolleges: Sint Barbaracollege in Gent – Xaveriuscollege te Borgerhout – Sint-Jan Berchmanscollege in Brussel – Sint-Jozefscollege te Aalst – Jan Van Ruusbroeckcollege te Brussel en Sint-Jozefscollege te Turnhout. Allen maken ze deel uit van de Vlaamse jezuïetenfamilie. Ook met onze sJ-collega’s hebben we veel gemeen.
Internationaal
“Jezuïeten zijn een multinational, niet van aardse, niet van onderaardse maar van bovenaardse producten” zei een journalist onlangs. Dat klopt wel. We maken deel uit van de Vlaamse federatie van oudleerlingenverenigingen van Jezuïetencolleges, en via de Vlaamse federatie, ook van de Europese en de wereldwijde Confederatie van alumni van de Jezuïetencolleges. Allen spreken we een beetje dezelfde taal, die van Ignatius. Dat schept banden over alle mogelijke grenzen heen.
Informatie
Netwerking veronderstelt kennis delen en contacten bevorderen. Jaarlijks beantwoorden we honderden vragen naar informatie over het collegeleven vroeger en nu. Gelukkig beschikken we over een uitgebreid
Documentatiecentrum
Waar alle gegevens nauwgezet bijgehouden worden.
Tijdschrift Alumni for Alumni
Viermaal per jaar ontvangt elk lid een tijdschrift waarin alle wetenswaardigheden over het college beknopt maar volledig worden opgenomen. Naast collegenieuwsjes, basisartikels (o.a. over ignatiaanse pedagogiek) en aankondigingen, krijgt men een pak informatie over verwezenlijkingen van oud-leerlingen die de pers gehaald hebben of elders onder de aandacht gebracht werden.
Projectondersteuning
Een alumnivereniging is slechts die naam waard als ze ook voor haar zaak wil opkomen. Haar leden willen tonen dat ze erkentelijk zijn voor de vorming die ze er genoten hebben. Wat ze nu zijn, hoe ze het nu doen, is ook een stukje te danken aan de opleiding die ze er gekregen hebben.
wezenlijke projecten van het OLVC
Regelmatig wordt de oud-leerlingenvereniging aangesproken teneinde de school bij te staan om een aantal specifieke projecten financieel mee te ondersteunen. Het gaat dan om uitgaven die als wezenlijk beschouwd worden voor de uitbouw van onze heel eigen identiteit als ignatiaanse leef- en studiegemeenschap, waar de nodige fondsen van overheidswege ontoereikend zijn of ontbreken.
Zo heeft de oud-leerlingenbond in 2008 bijgedragen tot de inrichting van de gebedsruimte “Manresa” – de vroegere huiskapel van de paters op de eerste verdieping van het middengebouw.
Beurzen en prijzen
We stimuleren ook een aantal initiatieven en onze vertegenwoordiging op fora rond internationale netwerking van alumni-verenigingen.
Jaarlijks looft onze vereniging bijzondere prijzen uit aan abituriënten die zich onderscheiden hebben op het vlak van sociale inzet en dienstbetoon aan noodlijdende mensen, waarmee ze dus uiting geeft aan de waarden die haar nauw aan het hart liggen.
Pedagogische nazorg
We laten onze leerlingen los maar niet vallen. We hebben vertrouwen in de opvoeding die ze krijgen. Ze hebben een ruimere blik, een dieper inzicht, een andere kijk gekregen. En dat verschil maakt het hen niet steeds makkelijk. Ze staan voor iets, achter iets dat niet vanzelfsprekend is. Ze kunnen niet zomaar meedoen, want ze willen voor iets opkomen. Menselijkheid? En zoiets klinkt nauwelijks door in de schreeuwerige omgang van alledag. Het wordt weggelachen. Daar koop je toch niks mee? Daarom heb je soms nood om je hart op te halen. Even pauzeren onder gelijkgezinden. Om het vol te houden.
“mannen en vrouwen voor de anderen”
Wat je op de schoolbanken leert, ga je naderhand activeren, in (nuttige, veelal lucratieve) activiteit omzetten. Dankzij je brede vorming op het college kun je alles wat je nadien aanleert beter plaatsen, kaderen, in perspectief zetten. Techniek, wetenschap, communicatie maar ook menselijke, psychologische en zelfs levensbeschouwelijke vaardigheden worden toegepast, krijgen een invulling, een eigen realiteit. Niets is vrijblijvend meer. Waar sta je voor? Voor wie doe je het? Waarom? Wat is de waarde van je waarden? Het ultieme ijkpunt?
Het is de vurige wens geweest van voormalige Generaal-Overste van de jezuïeten pater Kolvenbach dat onze colleges “mannen en vrouwen” zouden voortbrengen die er zijn “voor anderen”.
Onze vereniging wil een woordvoerder zijn, tot buiten –vooral buiten- de schoolmuren, van de inspiratie die aan de basis ligt van onze heel bijzondere opleiding. Ze wil haar alumni in hun persoonlijke groei bijstaan door een verlngstuk te bieden aan het uitgebreid aanbod aan ignatiaans-geïnspireerde opleidingen en vormingsdagen die men kan vinden op de website www.oudeabdij.be
“Agents of change”
Zoals Alfonso Nicolas sJ het in ondervermeld interview ook verwoordt: jezuïeten, en bij uitbreiding, hun leerlingen, worden bewogen door een groter verlangen. Een grotere droom. Hoop. Ze geloven wél dat er iets aan te doen is. Ze tonen het. Ze worden, zoals pater Kolvenbach het zo treffend zei, “agents of change”. Ieder op zijn/haar werkplek, in zijn/haar gezin, voor zijn/haar vrienden. Ze geven zich niet gewonnen. Hun zin voor realiteit reikt verder. Denk aan de bezielde toespraken van Barak Obama, die geschreven werden door Jon Favreau, oud-leerling van het jezuïetencollege “of the Holy Cross” in New England
Tot slot
Tot slot verwijzen we graag naar de verwoording van onze opdracht, zoals Generaal-Overste van de Jezuïeten Adolfo Nicolás sJ ze ziet: The strength of Ignatian Spirituality.